Een van de kenmerken van een freelancer is dat ‘ie z’n eigen opdrachten moet creëren. Geen actie betekent geen werk en daarom is acquisitie broodnodig om de nodige klussen bij elkaar te kunnen sprokkelen. Voor een freelancende journalist komt die acquisitie meestal neer op het indienen van artikelvoorstellen bij bestaande of nieuwe opdrachtgevers.

Geduld
Ik doe dat regelmatig, ook in periodes dat ik het druk heb. Het houdt de band met bestaande opdrachtgevers warm en opent nieuwe deuren. Het vereist veel geduld en doorzettingsvermogen, maar mijn ervaring is dat juist die eigenschappen lonen. Een goed en origineel voorstel vertaalt zich uiteindelijk meestal in groen licht voor een opdracht.

Overtuigen
Er is ook nog een andere vorm van acquisitie – jezelf aanbieden zonder specifiek idee. Deze vorm van acquisitie kan werken, als alles meezit. Zit je beoogde opdrachtgever toevallig verlegen om een extra hand en kun je jezelf bovendien zo verkopen dat je overtuigt, dan is deze manier van acquisitie doen vaak succesvol.

Goeie pitch
Zo gooide ik mijzelf vorig jaar per mail gewoon maar eens brutaal ‘in de aanbieding’ bij een landelijk blad voor ouders, nadat een paar van mijn voorstellen zonder concrete opdracht op de ideeënplank waren beland. Ik beschreef beknopt maar zonder valse bescheidenheid mijn sterke kanten, dacht: ‘vooruit met de geit’ en drukte op verzenden. Even later las ik met een grijns op mijn gezicht de reply: ‘Goeie pitch! Ik hou je in gedachten.’ Drie maanden later werd ik gebeld. Of ik een opdracht wilde doen? Ik was de chef kennelijk bijgebleven. Een vergelijkbare situatie maakte ik mee met een ander landelijk blad. Een simpele mail waarin ik mezelf introduceerde, leidde tot een concrete opdracht waaraan ik op dit moment werk.

Tot slot nog een mooi voorbeeldje van het nut van acquisitie. Ik zag dat een collega schreef voor de regionale uitgave van ledenmagazine Dichterbij van de Rabobank in haar stad. Dat zou ik ook moeten doen, dacht ik. Om kort te gaan: een mail van mij richting de Rabobank, een bedankmail terug (‘we zijn al voorzien’), een half jaar later alsnog de vraag of ik wilde komen kennismaken en vervolgens een geslaagde proefopdracht. Het resultaat daarvan (een interview met ledenraadslid Jolanda Duijnker) staat in de eerste Dichterbij van 2011, die nu uit is.

Acquisitie loont!