Je hoort het jezelf nóg zeggen: ‘Vanaf
1 januari ga ik aan de lijn!’ Join the club.
Veel mensen trappen het nieuwe jaar af
met goede voornemens. Ze willen voor eens
en voor altijd die overtollige kilo’s kwijt,
nemen zich voor om cold turkey te kappen
met alcohol of melden zich enthousiast aan
bij de sportschool. Het is een kwestie van
doorzetten, zou je zeggen. Hup, tanden op
elkaar en gewoon volhouden, die gezonde
gewoontes. Je bent toch geen slappeling?

Toch leggen de meeste voornemens het
loodje nog voordat ze vaste gewoontes zijn
geworden. Januari is nog niet half voorbij of
je staat al op een feestje te dansen met een
glas bubbels in je hand. Je kekke sportoutfit
ligt na twee zware fitness-sessies diep
weggestopt in je kledingkast. En na twee
weken leven op wortels ben je niet meer te
houden en sta je als een dolle een emmer
Ben & Jerry’s uit te lepelen. Een dag later zet
je je tanden in een reep Tony’s Chocolonely.
Het is toch al mislukt, denk je. Intussen
voel je je inderdaad een loser. Waarom kun
je nou niks volhouden?

Precies díe gedachte – dat het afleren
van slechte gewoontes een kwestie van
wilskracht is – is een fabel. Dat stelt
gedragspsycholoog Daan Remarque in zijn
boek Het jojo-effect. Volgens Daan zijn we
prima in staat gewoontes te veranderen,
maar op een andere manier dan je zou
denken. Spoiler-alert: niet met de bekende,
rigoureuze alles-of-nietsaanpak, maar door
stapje voor stapje je gedrag te veranderen.
Dat vraagt om uitleg. Benieuwd? Ik sprak
Daan voor Santé.