De vakantie is bijna voorbij. Nog een paar dagen freewheelen en dan ga ik weer in de werkmodus. 

Een mooi moment om m’n richting opnieuw te bepalen. Hoe wil ik werken? Waar sta ik ten opzichte van mijn klanten? Wat vragen zij, wat bied ik, en hoe combineer ik zo efficiënt mogelijk? 

Het afgelopen halfjaar was op meerdere fronten intensief. Werken deed ik vrijwel zonder adempauze. Vaak ook ‘s avonds en in het weekend, want ja, deadlines. Ik sloeg zelden een klus af, want stel dat ik die klant kwijt zou raken? Naast m’n werk en de gewone hectiek van het gezinsleven namen een paar ingrijpende gebeurtenissen in mijn persoonlijke leven nogal wat energie. Tijd om erbij stil te staan was er amper.

Gezond? Allesbehalve. Niet voor m’n hoofd, en ook niet voor m’n lijf. Toen m’n fysiotherapeut me vorig week meldde dat mijn hielblessure een gevolg was van stress, realiseerde ik me pas echt dat er iets moet veranderen. Ik moet meer rustmomenten inbouwen. Liefst elke week. Rust om te kunnen nadenken, te verwerken, te reflecteren. En om energie op te doen, zodat ik voor de volle 100 procent verder kan. There, I said it. Het staat nu zwart op wit.

Hoeveel rust? Geen idee. Gewoon eens een middag blocken in m’n agenda kan een begin zijn. Maar ook tussendoor af en toe een pauze inlassen, al is het maar voor vijf of tien minuten. Gewoon de tijd nemen om even stil te staan bij een moment, bij een gebeurtenis, bij een gesprek. Letterlijk op adem komen.

Dat vraagt om een verandering en een omslag in denken. Bij mij! Dus, note to self: je mag af en toe best even op de pauzeknop drukken. Je mag zonder schuldgevoel heus eens ‘nee’ zeggen tegen een klant, in het vertrouwen dat ‘ie de volgende keer echt wel weer bij me aanklopt. Je mag, nee moet, geregeld bijtanken. Buiten wat frisse lucht snuiven of zo (en ja, wat vroeger naar bed gaan zal ook helpen ;-)).

Mijn relatie met mijn vaste opdrachtgevers (you know who you are!) verandert er wat mij betreft niet om. Ik waardeer ze enorm en werk hard (en met hart) voor ze. Als het nodig is (en vanaf nu: als het kan) loop ik met plezier the extra mile. Dat hou ik graag zo. En daarom: de pauzeknop!