De afgelopen tijd doe ik naast m’n journalistieke werk regelmatig klussen voor communicatiebureaus. Hun klanten – vaak grotere partijen als zorgorganisaties, zorgverzekeraars, woningcorporaties, overheden en bedrijven – zijn dan even míjn klanten. Met een kleine omweg dan. Eigenlijk doe ik hetzelfde werk als anders, alleen: m’n naam staat niet in de credits. Eén van de projecten waar ik eind vorig jaar aan meewerkte, is een magazine van een grote zorgorganisatie in het noorden van het land. Voor dit blad interviewde ik cliënten en medewerkers en schreef ik over behandelingen en hulp bij opvoeden. Vanwege de privacy mag ik hiervan niets delen, maar trots ben ik er wel op.

En dan zijn er nog de lifestyle- en human interest-artikelen die ik in opdracht van deze bureaus schrijf voor huurderskranten, personeelsmagazines, ledenmagazines en kranten. Plus de communicatieopdrachten die ik voor ze uitvoer. Stuk voor stuk fijne klussen om te doen, hoewel je er dus op mijn site en op social media weinig tot niks van terugziet. Daarnaast ben ik weleens ghostwriter. Credits of geen credits, ik blijf er lol in houden om steeds in de huid van een andere doelgroep of klant te kruipen!