En dan heb je, na al je noeste acquisitie, eindelijk die felbegeerde mail in je mailbox. Een opdracht voor een artikel. Of een vette ’ja’ op je eigen voorstel. En ook nog tegen een acceptabel honorarium. Je bent blij. Dit is waar je het voor doet! Een mooie nieuwe klus, werk aan de winkel, brood op de plank.

Twijfel
Maar na de eerste euforie slaat de twijfel genadeloos toe. Want voor je artikel heb je interviewkandidaten nodig. Mensen met het goede verhaal, die ook nog eens bereid zijn dat verhaal te vertellen. En dan bij voorkeur personen die passen in het profiel van het medium waarvoor je schrijft. Oftewel: binnen duidelijk afgebakende  leeftijdsgrenzen en – ingeval van fotografie – in bezit van frisse looks.

Geen idee
Hoe ga je je kandidaten vinden? Er was een tijd dat ik geen idee had. Ik herinner me dat ik jaren terug als beginnende freelancer m’n eerste verhaal had verkocht aan een bekend weekblad (een informatief artikel zonder quotes) en prompt werd gevraagd of ik een portretserie wilde maken over mensen die helemaal gek waren van hun idool. De schrik sloeg me om het hart. Niet alleen vanwege de krappe deadline (een week) maar ook en vooral omdat ik gewoon niet kon bedenken hoe ik aan geschikte kandidaten moest komen. Met lood in m’n schoenen belde ik terug en bedankte voor de eer. Flink balend dat ik uit onkunde een kans voorbij moest laten gaan.

Beproefde manieren
Inmiddels zijn we enkele jaren en vele interviews verder. Ik moet toegeven dat het nog steeds niet altijd meevalt om geschikte en gewillige interviewkandidaten te vinden. In zeldzame gevallen moet ik nog wel eens een opdracht teruggeven omdat de zoektocht volledig doodloopt. Toch zijn er – afhankelijk van de doelgroep – diverse beproefde en bewezen succesvolle manieren om toch te slagen. Een greep uit de bronnen:

• Binnen je netwerk: familie, (vrienden van) vrienden, kennissen, buren, collega’s, op school van je kinderen.
  Ze staan er hoor, gewoon op het schoolplein: interviewgewillige moeders, vaders, opa’s en oma’s, in alle soorten en maten.
• ‘There where the action is’. Schrijf je over sporten, zwemles of haken? Ga dan naar de sportclub, het zwembad of haakles. Daar zitten je interviewkandidaten, ook al weten ze het nog niet. Ik sprak ooit in de kantine van het zwembad plompverloren een paar oma’s aan die hun kleinkind naar zwemles brachten. Of ze het leuk vonden om mee te werken aan een artikel? Ja, dat vonden ze.
• Good old Google.
  Vanzelfsprekend, zou ik zeggen. Google is voor mij het startpunt van veel geslaagde zoektochten. Wees creatief in je zoektermen, maar denk ook weer niet teveel via een omweg. Soms heb je beter resultaat als je dicht bij het gevraagde blijft.
• Via patiëntenorganisaties, belangenverenigingen, lotgenotencontacten, verenigingen/clubs, fora.
  Het kost soms iets meer tijd en moeite om niet alleen aan namen, maar ook aan telefoonnummers en mailadressen  te komen, maar een mailtje of belletje richting een contactpersoon of beheerder wil nog wel eens helpen. Soms bieden deze mensen spontaan aan om mee te zoeken.
• Via zakelijke netwerksites als LinkedIn en Social Media als Hyves, Twitter en Facebook.
  Social Media zijn voor mij een onuitputtelijke bron van interviewkandidaten gebleken. Ik plaats regelmatig een oproep op Hyves en dat is even zo vaak succesvol gebleken. Een groot online netwerk is dan ook nuttig. Dat geldt zelfs in meerdere mate voor Twitter: een oproepje dat je daar plaatst, kan ook nog eens worden geretweet, zodat het buiten de grenzen van je eigen groep followers zichtbaar wordt.
  Na een recentelijk geplaatste oproep op Twitter had ik binnen enkele minuten twee passende matches, via mensen die ik niet kende, maar die bereid waren me te helpen. En die gevallen staan niet op zichzelf. Overigens zijn netwerksites als Hyves en Twitter ook heel geschikt om namen die je via Google hebt gevonden, te koppelen aan een foto en gegevens als leeftijd.
• Via je eigen oren en ogen. Kijk goed om je heen, zelfs als je niet specifiek op zoek bent naar een bepaalde interviewkandidaat. De verhalen liggen ‘op straat’ en er zijn mensen genoeg die ze willen vertellen. Om even terug te komen op Twitter: wees oprecht geïnteresseerd in mensen en hun achtergrond. #durftevragen of ze jou je verhaal willen doen en ga te allen tijde integer met die verhalen om.

Want dat staat voorop: wie zich laat interviewen, schenkt jou zijn of haar vertrouwen en dat mag je als journalist nooit beschamen.

Hoe vind jij je interviewkandidaten? Laat het me weten!