Van artikelvoorstel tot concrete opdracht. 10 Tips!
Afgelopen week vertelde ik enthousiast op Twitter dat een artikelvoorstel van mij een concrete opdracht had opgeleverd. Van verschillende collega’s kreeg ik vervolgens dezelfde vraag: hoe doe je dat nou, een artikelvoorstel indienen bij een tijdschrift?
Een artikelvoorstel doen?
Mijn manier in 10 tips
In dit blog geef ik je mijn manier in 10 tips. Het is vast niet de enige manier en evenmin een keiharde garantie voor succes, maar misschien geeft het je een houvast bij je eigen pogingen om aan de bak te komen bij een tijdschrift of ander medium.
1. Per mail
Ik dien mijn artikelvoorstellen vrijwel altijd in per mail (met leesbevestiging), geadresseerd aan de chef-redactie van het tijdschrift (namen en mailadressen? Check bij collega’s of online, of bel de redactie). Aanhef: ‘Dag mevrouw… ‘of ‘Beste mevrouw…’. ‘Geachte’ is wat mij betreft overdone.
2. Over mij
Ik stel mijzelf kort voor – wie ik ben, wat ik doe en voor welke titels ik zoal schrijf. Ik stuur geen CV mee en ook geen voorbeeldteksten. Dat kan altijd nog, als ernaar wordt gevraagd.
3. Wat en hoe
Ik geef aan dat ik een artikelvoorstel heb voor het blad. Ik noem het (werk)thema/onderwerp en zet kort uiteen welke insteek ik heb. Dus: informatief of verhalend, wel of niet met een deskundige en ervaringsverhalen erbij. Ik noem enkele vragen die er aan de orde zullen komen en beantwoord zullen worden. Dat laatste hoeft niet heel gedetailleerd, maar meer globaal.
4. Waarom
Zeker bij een nieuwe klant leg ik kort uit waarom ik denk dat het past in juist dát blad. Dat betekent wel dat ik het blad en de tone of voice enigszins moet kennen. Ik lees daarom veel tijdschriften en kijk ook goed naar het type rubrieken. Daar verandert nogal eens iets in, het is dus zaak om up to date te blijven.
5. Met foto
Als het gaat om een human interest-verhaal (bv. een full quote persoonlijk verhaal) schets ik kort maar volledig het verhaal van de potentiële interviewkandidaat, geef aan welke sfeer ik wil neerzetten (bv. een ‘mooi, integer verhaal van een sterke vrouw die…’ ) en mail ik zo mogelijk ook een foto mee van de kandidaat. Voor een redactie is immers het hele plaatje van belang, met name als het gaat om een artikel met fotografie. Foto’s vind ik via Google, Facebook, LinkedIn of andere websites.
6. Eerst een ja
Over het algemeen leg ik EERST een verhaal voor en benader de kandidaat pas NA groen licht van de redactie. Niets zo vervelend om iemand te moeten teleurstellen die zich al had verheugd op publicatie in een blad.
7. Contactgegevens
Tot slot verwijs ik naar mijn website (‘Voor een indruk van mijn schrijfstijl: kijk gerust even op mijn website, daar vindt u vergelijkbare teksten’). En ik eindig met een zin als: ‘Ik hoop van u te horen!’ Uiteraard is m’n mail voorzien van al m’n contactgegevens.
8. Na-mailen en -bellen
Als ik na een week niets hoor, waag ik er nog een mailtje aan, waarin ik vraag of de chef mijn voorstel in goede orde heeft ontvangen. Daarna nog geen reactie? Een telefoontje kan hem of haar weer bij de les brengen, maar soms is het een doodlopende weg. Jammer, maar het is gewoon een kwestie van accepteren. Het is niet mijn verlies, maar dat van de betreffende redactie! Want ik neem mijn voorstel uiteraard weer terug en probeer het elders.
N.B. Persoonlijk vind ik het niet handig om hetzelfde voorstel tegelijkertijd aan meerdere bladen aan te bieden. Mocht het erg lang duren voor ik een reactie krijg, of deze zelfs uitblijven, dan neem ik zelf het initiatief om het voorstel terug te trekken en ergens anders een poging te wagen.
9. Niet nu, maar wie weet straks
Bij een afwijzing probeer ik meestal te weten te komen wat de reden is. Vaak staat dat al in de mail: geen ruimte, niet geschikt voor het blad, ze werken niet met freelancers of het komt gewoon niet uit nu. Met name in die laatste situatie vraag ik altijd waaraan ze wél behoefte hebben en of ik mag blijven meedenken. Zo hou ik een opening om weer eens te mailen.
10. Hou vol!
Tot slot: geduld en vasthoudendheid bepalen het succes. Hoe teleurstellend sommige reacties ook zijn, ik probeer positief te blijven. Ook in de toon van mijn mails. Je enthousiasme en inzet, dat is wat mensen onthouden!
Alles mooi op een rijtje Belinda. Ik volg eigenlijk dezelfde strategie. (alleen geen leesbevestiging) Je bent altijd heel open over je succesjes en teleurstellingen. Dat is prettig, dat maakt sympathiek, beter dan al die borstklopperij die ook langs komt in mijn TL.
Bedankt voor het delen Belinda 🙂 En zo kom ik toevallig op het spoor van Irene, die een boek schreef over een onderwerp dat ook hoog op mijn lijstje staat!
Aardig dat je jouw formule met ons deelt. Veel bekends, maar altijd handig om het zo mooi op een rijtje te hebben.
Goede tips.
Ik moet binnenkort weer eens aan de slag. Ik ben niet zo’n verkooptalent. Wens me succes!
Bedankt voor het delen van jouw werkwijze! Ik denk dat ik met deze tips weer een stapje verder kom in mijn ambities.
Wat leg je dit duidelijk en overzichtelijk uit Belinda! Uit ervaring weet ik dat jij ook heel prettig interviewt (binnenkort mei/juni te lezen in KEK Mama) en er daarna een goed verhaal van maakt. Ik vond het super zoals je de tijd nam voor mijn verhaal en na al die uren praten er feilloos een rode draad uit haalde. Tijdens het interviewen merkte ik ook wel dat je heel goed wist wát je uit me wilde krijgen en ook al had je zijpaden nodig om de zaken goed duidelijk te maken, je blik was gericht op je onderwerp. Dit alles resulteerde in een artikel waar ik me helemaal in kon vinden.Was ik van te voren nog bang dat het een ‘zielig tranentrekkend verhaal’ zou worden, was ik nu helemaal blij dat je precies had weergegeven wat ik bedoelde!
Ik volg echt niet al mijn interviewers maar jou zeker wél omdat ik graag meer artikelen van je lees.
Groeten van Irene Wing Easton die je interviewde over haar leven en het boek ‘MOE is MOE maar voldaan’ (taboes binnen moederschap/stress die moeders zichzelf en elkaar aandoen).